Over het magische van verbonden verwondering in vrijheid en toeval
Mag ik? Mag ik openbaar knuffelen? Mag ik jou omarmen? Mag ik moeten of mag ik mogen? Waarom vraag ik toelating? Zit ik vast aan het oordeel van anderen? Zijn er nog vragen of mag ik gewoon mezelf zijn en wat is dat eigenlijk, mezelf zijn? ‘The magic-road’ van de verwondering ligt in het risico van onderweg zijn. Antwoorden krijg je niet, die komen achteraf, na de volgende maan. ‘Mag ik’ is het uiten van twijfel. In deze productie vervangt men, niet toevallig, ‘Mag ik’ door … ‘Mag-ic’. “Langs de oever van de twijfel stroomt de zekerheid voorbij.”
