

Voor Naima Joris is melancholie nooit ver weg. Zelfs een vrolijke song wordt onvermijdelijk doordrenkt met de diepe blues van haar stem. Samen met de evenwichtige kracht en het muzikale vernuft van Brussels Jazz Orchestra onderneemt de zangeres een sfeervolle reis langs het repertoire van o.a. Amália Rodrigues, Leonard Bernstein, Cesária Évora, Abbey
Lincoln en Stromae. Hoewel de projecttitel Saudade meestal vertaald wordt als een emotionele mix van verlies, gemis en liefde wordt het begrip door BJO en Naima Joris benaderd met een levendige muzikale energie.
Muzikale intimiteit
Saudade is een prikkelend project voor beide partijen: door samen te werken met het onvergelijkbare talent dat Naima Joris is, wil het 17-koppige Brussels Jazz Orchestra herdefiniëren wat een groot jazzorkest kan zijn. Terwijl BJO trouw blijft aan de dynamische en energieke sound waar de band voor bekend staat, wordt ook een intieme, rustige en subtiele kant belicht. Op die manier creëert het orkest ruimte voor de verschillende dieptes van Naima’s stem en getuigt Saudade van een muzikale intimiteit die niemand onberoerd zal laten.
Een sfeervolle reis
Een greep uit het repertoire van Saudade geeft meteen een idee van het sfeervolle, universele en internationale karakter van dit project. Naima Joris: “Ik associeer zingen met het verwerken van de moeilijkere dingen des levens. Daarom gaan de songs in dit project vaak over wijzere, diepere dingen.” Van ‘Le sommeil’ van Barbara (FR) en ‘Down Here Below’ van Abbey Lincoln (US) tot ‘Some Other Time’ van Leonard Bernstein (US), ‘quand c’est’ van Stromae (B) en ‘Gaivota’ van Amália Rodrigues (PT). De songs werden o.a. gearrangeerd door Pierre Drevet, Lode Mertens en Dieter Limbourg. BJO-musici die al decennia deel uitmaken van het orkest en perfect weten hoe ze de kracht van de band als geheel, de individuele capaciteiten van de solisten en de bijzonderheid van Naima Joris stem moeten combineren.
Over Naima Joris
Zonder enige ambitie om ooit op een podium te staan, leerde Naima Joris zichzelf op haar 27e de basis op gitaar en piano, net genoeg om thuis wat covers te spelen en zingen die haar na aan het hart lagen. Niet lang daarna vroeg Gaetan Vandewoude haar om een tijdje bij hem in de band Isbells te zingen als achtergrondzangeres. Later zong ze met Raymond van het Groenewoud op een Radio 1-sessie: meteen de eerste keer dat ze voor een publiek de lead nam. In 2016 trok vader en jazzmuzikant Chris Joris haar het podium op als gastzangeres in zijn band, wat haar in staat stelde om de diepte van haar eigen stem te ontdekken.
Tijdens de eerste lockdown deelde ze online een video van zichzelf, waarin ze het nummer ‘Sodade’ van Cesária Évora coverde (ook één van de nummers in de samenwerking met BJO). De Facebook-video plaatste haar in de schijnwerpers, waarna vele andere intieme covers volgden. Kort daarna, in mei 2021, organiseerde Brussels Jazz Orchestra een livestream concert in CC De Werf (Aalst, B) en nodigde Naima uit om een cover van ‘Three Hours’ van Nick Drake te zingen. Het was de eerste keer dat ze samen optraden, wat de kiem legde voor hun huidige samenwerking.
Terwijl ieders carrière tijdens de lockdowns op een laag pitje stond, brak Naima door toen ze 39 was. Samen met haar broer Yassin bracht ze een eerbetoon aan haar overleden zus in de vorm van haar eerste EP ('Naima Joris', 2021). In 2022 maakte ze een tribute-album met liedjes van Daniel Johnston, in wiens werkwijze en gevoelswereld ze raakvlakken vond. Het najaar van 2022 markeerde ook de release van haar eerste albumdebuut: ‘While The Moon’.
Over BJO
Brussels Jazz Orchestra (kortweg BJO) werd opgericht in 1993 en wordt sinds 1999 erkend en gesubsidieerd door de Vlaamse overheid. Het orkest streeft ernaar om op het hoogste niveau originele muziek te componeren en unieke arrangementen te creëren. BJO brengt jazz met een dynamische, orkestrale sound, geworteld in de jazztraditie waar iedere muzikant bovendien een uitmuntend solist is. In de afgelopen 32 jaar creëerde BJO projecten die verder gaan dan standards door ook andere muzikale kunstvormen en genres te integreren (van film tot beeldende kunst, theater en hiphop).
Brussels Jazz Orchestra heeft een wereldwijde reputatie die reikt van Singapore en Abu Dhabi tot New York en Johannesburg. Naast BJO's eigen producties heeft het orkest samengewerkt met bekende musici van over de hele wereld, zoals Toots Thielemans, Joe Lovano, Maria Schneider, Dave Liebman, Philip Catherine en talloze anderen. In februari 2020 deelde Brussels Jazz Orchestra het podium van Bozar (Brussel) met het wereldberoemde Jazz at Lincoln Center Orchestra, onder leiding van Wynton Marsalis, voor een grootse ‘big band celebration’.
De albums van BJO, 25 tot dusver, worden internationaal gewaardeerd en met prijzen beloond. In februari 2012 deelde het orkest in de Oscar-triomf van de stille film ‘The Artist’, als mede-uitvoerder van de filmmuziek. Het album ‘Mama Africa’ met Tutu Puoane ontving een South African Music Award voor Best Traditional Album, ‘Wild Beauty’ met Joe Lovano scoorde twee Grammy Award nominaties (2014) en ‘BREL’ met David Linx won in 2017 een Edison Jazz/World Award (om er enkele op te noemen).
Zang: Naima Joris
Saxofoons : Frank Vaganée, Dieter Limbourg, Kurt Van Herck, Bart Defoort, Joppe Bestevaar
Trombones: Marc Godfroid, Lode Mertens, Frederik Heirman, Laurent Hendrick
Trompetten: Serge Plume, Nico Schepers, Pierre Drevet, Jeroen Van Malderen
Piano: Nathalie Loriers
Contrabas: Bart De Nolf
Gitaar: Hendrik Braeckman
Drums: Toni Vitacolonna